من اخیراً چندین مشتری کوچینگ داشته‌ام و دیگرانی را که می‌شناسم به اشتراک می‌گذارند که به لطف برنامه‌های شلوغ بی‌پایان، تغییر سریع اولویت‌ها و تلاش برای ادامه دادن به تردمیل موفقیت، در وضعیت پرباری هستند.
ما می دویم و می دویم تا به دنبال آن هدف بعدی، تعریف بعدی، و آنچه فکر می کنیم برای ما خوشبختی می آورد، یا تا زمانی که راه بهتری برای شاد بودن پیدا کنیم، بپردازیم. ما در نهایت استرس و نگرانی در مورد اجتناب از (یا بهبودی) فرسودگی شغلی داریم.
شنیدن حس بیهودگی آنها در حالی که با یک چرخه به ظاهر بی پایان روبرو می شوند، مرا به یاد آزی آزبورن می اندازد که در مورد “از خط خارج شدن در قطار دیوانه” و احساس ناتوانی می خواند. ما می‌توانیم از طریق هنر انتقادی بازاندیشی و روش‌های عصبی چارچوب‌بندی مجدد و بازاندیشی دیدگاه‌هایمان، از این احساسات ناتوانی دور شویم.
مراقب علائم اضافه بار باشید
مواقعی وجود دارد که استرس یک پاسخ طبیعی و سالم است. مواقع دیگر خیلی زیاد است.
نشانه های اضافه بار چیست؟
هنگامی که افراد تحت فشار قرار می گیرند، اغلب ترکیبی از علائم عاطفی، شناختی و فیزیکی را نشان می دهند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- احساس فراموشی یا سردرگمی.
- مبارزه برای تمرکز یا تمرکز، که توسط افکار مسابقه ای از بین می رود.
- او در تصمیم گیری تردید دارد.
- بیش از حد معمول اشتباه می کند.
- درگیر احساسات منفی و نگرانی.
- شما احساس بدبینی می کنید یا در حالت بقا هستید.
- او نمی خواهد با مردم ارتباط برقرار کند.
- زیاد میخوابی یا خوب نمیخوابی
- انرژی کم.
- روی آوردن به مواد مخدر یا الکل برای مقابله.
به عنوان رهبر، مهم است که نه تنها بدانید که چگونه بهزیستی خود را ارزیابی کنید، بلکه چگونه علائم کار بیش از حد را در سازمان خود تشخیص دهید. اضافه بار مزمن به خلاقیت، بهره وری و فرهنگ کاری لطمه می زند.
ترک عادت مشغول بودن
وقتی با یک مشکل، مسئله یا چالش جدید مواجه می شویم، هر یک از ما منحصر به فرد هستیم و به طور غریزی برای ترس و دفاع به طور پیش فرض برنامه ریزی شده ایم. مغز ما برای بقا طراحی شده است نه شادی. ما مکانیسم‌ها و عادت‌های مقابله‌ای را برای غلبه بر موقعیت‌های خاص یاد می‌گیریم، که باعث می‌شود در تعقیب وظایف و اهداف بسیار راحت غرق شویم. چگونه می‌توانیم برای درک بهتر خود و عادت‌هایی که در شادی و رفاه ما اختلال ایجاد می‌کنند، انعطاف‌پذیری ایجاد کنیم؟
بسیاری از مردم توصیف می کنند که چگونه به برنامه های شلوغ عادت کرده اند و فداکاری زندگی شخصی را عادی کرده اند. اگر به زندگی در یک وضعیت اضطراری مداوم عادت کنید، تغییر چالش برانگیز است – نتایج آن باورهایی هستند که مدت‌ها قبل از استخوان‌های ما شکننده می‌شوند. برای دوره های طولانی پایدار نیست (و ممکن است مضر باشد و به سلامت جسمی و ذهنی، خلاقیت و بهره وری آسیب برساند).
اولین قدم این است که بفهمیم هر یک از ما می‌توانیم روی برنامه‌هایمان کنترل داشته باشیم تا در فضای خالی بسازیم تا مراقب خودمان باشیم. عمدی باشید در Padraig، ما از ماتریس تصمیم آیزنهاور برای کمک به مشتریان خود برای مقابله با اضافه بار استفاده می‌کنیم و تعیین می‌کنیم چه مواردی فوری در مقابل آنچه مهم است.
ماتریس تصمیم آیزنهاور به شما کمک می کند موارد زیر را مشخص کنید:
- فوری و مهم
- فوری نیست اما مهم
- فوری اما مهم نیست
- فوری نیست و مهم نیست.
نکته حرفه ای: برای کار با ماتریس آیزنهاور می توانید کاربرگ مدیریت زمان آزاد ما را دانلود کنید.
تغییر طرز فکر برای مقاومت در برابر سرکوب شدن
علاوه بر استراتژی های مدیریت زمان مانند ماتریس آیزنهاور، تغییر در طرز فکر بسیار مهم است. تقویت هوش هیجانی (که به اختصار ضریب عاطفی یا EQ نیز نامیده می شود) به شما کمک می کند بر موقعیت های دشوار غلبه کنید و پاسخ های خود را به آنها مدیریت کنید.
در اینجا چند قدم وجود دارد که می‌توانید برای جلوگیری از (یا بهبودی) غرق شدن انجام دهید:
1. با انجام کمتر و گاهی هیچ کاری راحت باشید.
در ایتالیا، “این زیباست که هیچ کاری نکنی” ضرب المثلی است که به معنای شیرینی هیچ کاری نیست. آیا وقتی مدام مشغول نیستید احساس گناه می کنید؟ آخرین باری که از انجام هیچ کاری لذت بردید کی بود؟ اگر سرعتتان را تند نگذارید چه اتفاقی می افتد؟ به دنبال هجوم اندورفین به دلیل رسیدن به یک ضرب الاجل هستید؟ اگر به همان اندازه که عجله دارید استراحت کنید و مراقب خود باشید چه اتفاقی می افتد؟
ما از لحاظ اجتماعی و نهادی آموزش دیده ایم تا کارآمدترین مسیر را پیدا کنیم، خودمان را با دیگران مقایسه کنیم و به شلوغ بودن خود ببالیم. چه چیزی را از دست می دهید چگونه از حالت فشرده خارج کنیم؟ چگونه خود را طوری آموزش می دهید که از ناراحتی ناراحت شوید؟
2. به خود اجازه نه گفتن را بدهید..
بسیاری از اوقات مردم خود را روی تردمیل شلوغ می‌بینند، زیرا نمی‌خواهند – یا احساس می‌کنند نمی‌توانند – کار بیشتری را رد کنند. یادگیری نحوه تعیین حد و مرز در محل کار و تفویض اختیار به طور موثر نیاز به تمرین دارد. از خود بپرسید: اگر نه بگویم چه اتفاقی می افتد؟ اگر بگویم بله چه؟ همچنین می توانید اکنون نه بگویید یا برای تنظیم برنامه کاری فعلی خود برای پاسخگویی به یک درخواست جدید و فوری تر مذاکره کنید.
3. به نحوه ارزیابی کار خود در طول روز فکر کنید.
برخی از مشتریان اگر همه کارها را انجام ندهند یا اگر با مشکل مواجه شوند، بسیار از خود انتقاد می کنند. آنها صبح‌ها برنامه‌های A، B، C را برنامه‌ریزی می‌کنند و می‌ترسند زمانی که E، F، G، H، I و J را انجام می‌دهند، به A، B، C نرسند.
توجه کنید که چگونه با خودتان صحبت می کنید. آیا خودگویی شما انگیزه دهنده است یا توبیخ کننده؟ آیا باورهای خود محدود کننده را بیان می کنید؟ آیا نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد شما غرق شده اید؟ آیا افکار منفی خودکار دارید؟ آیا هنگام صحبت در مورد کار خود از زبان خودزنی استفاده می کنید؟ مهم است که مطمئن شوید که منتقد درونی شما وضعیت را منصفانه ارزیابی می کند.
4. در نظر بگیرید که چگونه به تعادل کار و زندگی نزدیک می شوید.
برای رسیدن به نوعی تعادل بین زندگی شخصی و حرفه ای خود چه استراتژی هایی دارید؟ برخی از مشتریان این را مفید می دانند که فعالیت ها و تعهدات کاری بیرونی خود را در تقویم خود قرار دهند تا زندگی شخصی آنها به اندازه زندگی حرفه ای آنها “وزن” باشد.
در Padraig، ما مربیان از یک ابزار ارزیابی به نام Everything DiSC برای کمک به مشتریان خود برای درک بهتر خود و دیگران استفاده می‌کنیم. جالب توجه است که ویژگی های سبک شخصیتی ما بر تعادل کار و زندگی تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، برخی از افراد باید ساعت‌های بیشتری نسبت به دیگران کار کنند، در حالی که برخی دیگر با اکراه برنامه‌های خود را لغو می‌کنند، اگر رئیس انتظار یک شب را در مدت کوتاهی داشته باشد، زیرا از رویارویی متنفرند. درک عمیق تر از خود و دیگران چگونه می تواند به شما کمک کند؟
5. قبل از اینکه به فرسودگی شغلی دست پیدا کنید، توانایی خود را برای تشخیص علائم بیش از حد ایجاد کنید تا بتوانید دوباره چارچوب بندی کنید.
من دوست دارم به این به عنوان زنگ هشداری اشاره کنم که وقتی همه چیز خیلی زیاد می شود به صدا در می آید. آیا ذهن شما پر است یا می توانید مراقب باشید؟ در حالت ایده‌آل، شما می‌خواهید به نقطه‌ای برسید که بتوانید در زمانی که اوضاع درست نیست، زود تشخیص دهید تا بتوانید مسیر را اصلاح کنید.
ما آموزش دیده ایم که در صورت به صدا درآمدن زنگ هشدار، وحشت کنیم و واکنش نشان دهیم. آیا تهدید واقعی وجود دارد؟ به طور استعاری فکر کنید: آیا این تهدید یک ببر، یک خرس یا یک موش است؟ چه تقلبی هایی وجود دارد؟ روایتی که می سازید چیست؟ مغز خود را طوری آموزش دهید که مثبت، حاضر و توجه باشد.
یک تمرین ساده این است که نفس بکشید و یک لحظه وقت بگذارید. اعتراف کنید که X فکر کرده اید. نفس بکش خوب، خیلی زیاد است. اگر آنها فقط شما را در میانه میدان رها می کردند، اولین قدم چگونه به نظر می رسید؟ اگر فقط راه رفتن خوب باشد چه؟ نگران نباشید ممکن است جهت اشتباه باشد. چه چیزی بیشتر نیاز دارید؟ کمتر از؟
6. بدانید که استراحت باعث شادابی است.
ترک کار به موقع، لذت بردن از عصرها و تعطیلات آخر هفته و گذراندن روزهای تعطیل بدون تماس (بدون بررسی ایمیل کاری یا تماس گرفتن!) باید یک روال باشد، نه استثنا.
اگر بدون استراحت با حداکثر سرعت به حرکت خود ادامه دهید، در خطر شلختگی و سوختن هستید. علم نشان می دهد که وقفه های مغزی باعث افزایش بهره وری می شود. مهم است که بعد از یک ضرب الاجل بزرگ مکث کنید و یا جشن بگیرید یا شجاعت عاطفی پیدا کنید تا از اشتباهات درس بگیرید. آخرین باری که از برق جدا کردید کی بود؟ آیا روزانه استراحت می کردید؟ جشن گرفتن بعد از رسیدن به یک ضرب الاجل؟
سوالات مربی
در حال حاضر به استخدام چگونه برخورد می کنید؟ آیا علائمی از غرق شدن در خود یا دیگران را تشخیص می دهید؟ چه کاری می توانید انجام دهید تا از غرق شدن در امان بمانید یا بهبودی حاصل کنید؟ اولین قدمی که برمیدارید چیه؟
وبلاگ سوالات مربیگری این هفته توسط Padraig Coach، Ryan Quesnel نوشته شده است.